“เสียงนั้น…ใครปล่อย!?”

“เสียงนั้น…ใครปล่อย!?”

บ่ายสอง ล็อบบี้เงียบกริบ แขกเช็กอินเต็มหน้าเคาน์เตอร์
พนักงานหนุ่มยืนหลังตรง ยิ้มสุภาพ รับพาสปอร์ตแขกต่างชาติ

ทันใดนั้น…
“แปร่ด!!”
เสียงหลุดออกมาแบบไม่มีใครคาดคิด

ทุกคนเงียบกริบ แขกมองหน้า พนักงานอีกคนตาโต
เจ้าตัวหน้าแดง ยกมือแตะหลังเบา ๆ ก่อนพูดว่า…
“ขออภัยครับ ผมเดินชนเคาน์เตอร์”

แขกพยักหน้าเชื่อ…
แต่เสียงจากแม่บ้านที่เดินผ่านหลังบอกว่า
“น้อง…นั่นมันพรม ไม่ใช่ไม้!”