ลิฟต์สยองกลางดึก: เมื่อโรงแรมต้องเผชิญหน้ากับสิ่งลี้ลับในความมืดที่ไม่มีใครมองเห็น
ลิฟต์สยองกลางดึก: เมื่อโรงแรมต้องเผชิญหน้ากับสิ่งลี้ลับในความมืดที่ไม่มีใครมองเห็น
“คุณอาจเคยได้ยินเรื่องเล่าเกี่ยวกับ ‘ห้องหลอน’ ของโรงแรม แต่ผมจะบอกให้ว่า…ความน่ากลัวที่แท้จริง มักจะซ่อนอยู่ในพื้นที่ที่ถูกซ่อนไว้จากสายตาของลูกค้า”
ผม ชาติ เตมียเชิด กำลังยืนอยู่หน้า “ลิฟต์บริการ” ในยามวิกาลของโรงแรมแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ ลิฟต์ตัวนี้คือเรื่องเล่าที่น่าขนลุกที่สุดในหมู่พนักงาน มันเป็นลิฟต์ที่พนักงานทุกคนจะหลีกเลี่ยงที่จะใช้งานในตอนกลางคืน เว้นแต่จะจำเป็นจริงๆ
ทุกครั้งที่ลิฟต์ตัวนี้ถูกใช้ในตอนดึก มันมักจะพาผู้โดยสารไปที่ชั้นที่ไม่เคยมีใครกด ไม่ว่าจะกดชั้นไหนก็ตาม ลิฟต์ก็จะหยุดที่ชั้น 9 และเมื่อประตูเปิดออก…ก็จะพบกับความมืดมิดและทางเดินที่ไร้ผู้คน
พนักงานแม่บ้านหลายคนเล่าว่า เคยได้ยินเสียงผู้หญิงหัวเราะเบาๆ ในลิฟต์ ทั้งๆ ที่ไม่มีใครอยู่ และบางครั้ง ประตูก็จะปิดเองอย่างช้าๆ ราวกับมีใครบางคนอยู่ในนั้น
ผมในฐานะผู้จัดการที่ Elixir Hospitality ส่งมาดูแลด้านการบริหารจัดการ ตัดสินใจว่าผมต้องเผชิญหน้ากับเรื่องนี้ด้วยตัวเอง เพราะความหวาดกลัวของพนักงานเริ่มส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพในการทำงาน ผมก้าวเข้าไปในลิฟต์และกดปุ่มชั้น 9
ลิฟต์เคลื่อนที่ขึ้นไปช้าๆ และหยุดที่ชั้น 9 จริงๆ เมื่อประตูเปิดออก…ผมก็พบกับความมืดและทางเดินที่เงียบสงัดเหมือนที่พนักงานเล่า
ผมไม่เห็นอะไรผิดปกติ จึงตัดสินใจจะกลับลงไป แต่ทันใดนั้น ประตูลิฟต์ก็ปิดลงอย่างช้าๆ และไฟก็ดับลง! ความมืดมิดที่เข้ามาโอบล้อมทำให้ผมรู้สึกถึงความเย็นยะเยือกที่แผ่ซ่านเข้ามาจากทุกทิศทาง ผมได้ยินเสียงกระซิบแผ่วเบา…แต่ไม่รู้ว่าเสียงนั้นมาจากไหน
ผมพยายามที่จะกดปุ่มลิฟต์ แต่ไม่มีปุ่มไหนทำงานเลย ในความมืดนั้น…ผมรู้สึกถึงลมหายใจแผ่วๆ ที่อยู่ใกล้ๆ ราวกับมีใครบางคนกำลังยืนอยู่ข้างผม
ในเสี้ยววินาทีนั้น ผมตัดสินใจเปิดมือถือแล้วกดถ่ายรูปทันที! แสงแฟลชจากมือถือสว่างวาบขึ้นมา และสิ่งที่ผมเห็นในรูปก็ทำให้เลือดในกายผมแข็งเป็นน้ำแข็ง…
ในรูปนั้นมีเพียงตัวผมคนเดียวในลิฟต์ที่มืดมิด แต่มีเงาดำรางๆ ที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า กำลังยืนอยู่ข้างผม เงาที่ไม่ได้สะท้อนบนพื้นหรือผนัง…
ผมตัดสินใจออกจากลิฟต์ตัวนั้นและกลับไปที่ห้องทำงานในทันที
สุดท้ายแล้ว เราได้นำความเชี่ยวชาญด้านการบริหารจัดการของ Elixir Hospitality มาแก้ไขสถานการณ์นี้อย่างเป็นระบบ ผมสั่งให้ติดตั้งไฟและกล้องวงจรปิดในทุกส่วนของพื้นที่หลังบ้าน เพื่อให้พนักงานรู้สึกปลอดภัย และให้บริษัทช่างเทคนิคเข้ามาตรวจสอบลิฟต์ตัวนั้นอย่างละเอียด
แม้จะไม่มีใครพบสิ่งผิดปกติใดๆ แต่เมื่อความหวาดกลัวหายไป พนักงานก็กลับมาทำงานได้อย่างมั่นใจ และความน่ากลัวของลิฟต์ตัวนี้ก็กลายเป็นเพียงเรื่องเล่าให้ลูกน้องฟัง
แต่สำหรับผม…ภาพเงาดำรางๆ ที่ปรากฏในรูปนั้น…จะยังคงติดตาไปตลอดชีวิต…และผมจะไม่มีวันขึ้นลิฟต์ตัวนั้นในตอนกลางคืนอีกเลย…ตลอดชีวิต
